ന്യായശാസ്ത്രം ഒരു പഠനം

 നന്ദകുമാർ സി.പി

 

ഭാരതീയ തത്ത്വചിന്തയിലെ ആറു ദർശങ്ങളാണ് (ഷഡ്‌ദർശനങ്ങൾ) ന്യായം, വൈശേഷികം, സാംഖ്യം, യോഗം, മീമാംസ, വേദാന്തം എന്നിവ. ഇവയിൽ ആദ്യത്തെ ഒന്നാണ് 'അന്വേഷിക്കുക' അല്ലെങ്കിൽ 'പരിശോധിക്കുക' എന്നർത്ഥം വരുന്ന 'ന്യ' എന്ന സംസ്‌കൃതപദത്തിൽ നിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞ 'ന്യായം'. ഇത് പ്രാഥമികമായി യുക്തി, ജ്ഞാനശാസ്ത്രം (അറിവിൻ്റെ പഠനം), യാഥാർത്ഥ്യത്തിന്റെ സ്വഭാവം എന്നിവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണ്. ഈ ലേഖനത്തിൽ, ന്യായശാസ്ത്രതത്ത്വചിന്തയുടെ പ്രധാന ആശയങ്ങളും അതിൻ്റെ രീതിശാസ്ത്രവും സമകാലിക ലോകത്തിലെ അതിൻ്റെ പ്രസക്തിയും ഞങ്ങൾ പരിശോധനയ്ക്ക് വിധേയമാക്കുന്നു.

അക്ഷപാദൻ എന്ന കൂടി അറിയപ്പെടുന്ന ഗൗതമമുനിയുടെ ന്യായതത്ത്വചിന്ത, യുക്തിസഹമായ ന്യായവാദത്തിനും വിമർശനാത്മക ചിന്തയ്ക്കും വ്യവസ്ഥാപിത ചട്ടക്കൂട് നൽകുന്നു. സാധുവായ (Valid)അറിവിന്റെ മാർഗ്ഗങ്ങൾ സ്ഥാപിക്കുക. (പ്രമാണ) സത്യത്തിൻ്റെ സ്വഭാവം മനസ്സിലാക്കുക എന്നിവയാണ് ഇതിൻ്റെ പ്രധാന ലക്ഷ്യം. ന്യായശാസ്ത്രപദ്ധതി ആറ് പ്രാഥമിക വിജ്ഞാന മാർഗ്ഗങ്ങങ്ങളിലൂടെയാണ് സഞ്ചരിക്കുന്നത്. പ്രത്യക്ഷ, അനുമാന, ഉപമാന, അർഥാപത്തി, അനുപലബ്ധി, ശബ്ദ എന്നിങ്ങനെ.

പ്രത്യക്ഷ (Perception)

പ്രത്യക്ഷ എന്നത് നേരിട്ടുള്ള അനുഭവത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള അറിവ് സമ്പാദിക്കുന്നതിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഇതിനെ ആന്തരികവും ബാഹ്യവുമായ രണ്ട് തരങ്ങളായി വിഭജിക്കുന്നു. പ്രത്യക്ഷയിലൂടെ നേടിയെടുത്ത അറിവ് മറ്റൊരാളുടെ അറിവ് സ്വീകരിക്കാതെ സ്വന്തം ധാരണയിൽ നിന്നാണെന്നത് പ്രധാനമാണ്. ബാഹ്യപ്രത്യക്ഷയിൽ പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നത് ഉൾപ്പെടുന്നു. അതേസമയം ആന്തരികപ്രത്യക്ഷയിൽ വേദന, സ്നേഹം, അപകടം അല്ലെങ്കിൽ കോപം തുടങ്ങിയ ഓർമ്മിക്കപ്പെടുന്ന വികാരങ്ങളുടെ അവബോധത്തെയും ആശ്രയിക്കുന്നു.

അനുമാന (Inference)

ഒരു പുതിയ നിഗമനത്തിലെത്താൻ ഒന്നോ അതിലധികമോ നിരീക്ഷണങ്ങൾക്ക് യുക്തിയും മുൻ അറിവും പ്രയോഗിക്കുന്നത് അനുമാനയിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. അനുമാനയുടെ ഒരു സാധാരണ ഉദാഹരണം പുക നിരീക്ഷിച്ചതിന് ശേഷം തീയെ അനുമാനിക്കുക എന്നതാണ്. പർവ്വതോ വഹ്നിമാൻ എന്ന പ്രമാണം ശ്രദ്ധിക്കാവുന്നതാണ്.
 

 

 ഉപമാന (Comparison)

സമാന പദത്തിൻ്റെയോ വസ്‌തുവിൻ്റെയോ സാഹചര്യത്തിൻ്റെയോ സമാനതകൾ നിരീക്ഷിച്ചോ സാമ്യത മനസ്സിലാക്കി നിഗമനങ്ങളിൽ എത്തിച്ചേരുന്ന ഒരു പ്രക്രിയയാണ് ഉപമാന

അർഥാപത്തി (Postulation)

സാഹചര്യത്തിൽ നിന്നോ ഇതിനകം സ്ഥാപിതമായ വസ്‌തുതയിൽ നിന്നോ ഉരുത്തിരിഞ്ഞ ഒരു വസ്തുതയുടെ അനുമാനം അല്ലെങ്കിൽ അനുമാനങ്ങളാണ് അർഥാപത്തി. ഈ അർത്ഥത്തിൽ, സാമാന്യബുദ്ധിയും അനുമാനവും തമ്മിലുള്ള സന്ധിയായി അർഥാപത്തിയെ കണക്കാക്കാം.

അനുപലബ്ധി (Non-apprehension)

അനുപലബ്ധി, കൂടുതൽ അറിവ് നേടുന്നതിന്, ഒരു നെഗറ്റീവിനെക്കുറിച്ചുള്ള നിലവിലുള്ള അറിവ് വൈജ്ഞാനിക തെളിവായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. നോൺപെർസെപ്ഷൻ വഴി, എന്തെങ്കിലും ഇല്ലെന്ന് തെളിയിക്കാൻ കഴിയുമോ എന്ന് പരിശോധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. 

ശബ്ദ (Verbal Testimony)

പഴയതോ ഇപ്പോഴുള്ളതോ ആയ വിദഗ്‌ധരുടെ സംസാരത്തിനെയും എഴുതപ്പെട്ട വാക്കിനെയും ആശ്രയിക്കുന്നതാണ് ശബ്ദ. നമുക്ക് ഓരോരുത്തർക്കും സത്യങ്ങൾ നേരിട്ട് പഠിക്കാൻ പരിമിതമായ സമയവും ഊർജവും മാത്രമേ ലഭ്യമാകു എന്നതിനാൽ ഇത് അറിവിൻ്റെ പ്രധാനപ്പെട്ടതും ആധികാരികവുമായ ഒരു മാർഗമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.

അറിവിന്റെ ഏറ്റവും അടിസ്ഥാനപരമായ ഉപാധി എന്ന നിലയിൽ ധാരണ എന്നത് നേരിട്ടുള്ള ഇന്ദ്രിയാനുഭവത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ബാഹ്യലോകത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവ് നമുക്ക് ലഭിക്കുന്നത് ധാരണയിലൂടെയാണ്. മറുവശത്ത്, നിരീക്ഷിച്ച വസ്‌തുതകളെയോ പരിസരത്തെയോ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള നിഗമനങ്ങളിൽ എത്തിച്ചേരുന്ന പ്രക്രിയയാണ് അനുമാനം. രണ്ട് തരത്തിലുള്ള അനുമാനങ്ങളെ ന്യായം വേർതിരിക്കുന്നു: തനിക്കുള്ള അനുമാനം (സ്വാർത്ഥാനുമാന), മറ്റുള്ളവർക്കുള്ള അനുമാനം (പരാർത്ഥാനുമാന).
ശബ്ദ എന്നത് വിശ്വസനീയമായ സാക്ഷ്യത്തിലൂടെയോ ആധികാരിക ഗ്രന്ഥങ്ങളിലൂടെയോ നേടിയ അറിവിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ന്യായയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, വിദഗ്‌ധരും നേരിട്ടുള്ള അനുഭവപരിചയമുള്ള വ്യക്തികളും നൽകുന്ന സാക്ഷ്യം വിശ്വസനീയമായ ഉറവിടങ്ങളാണ്. അവസാനമായി, രണ്ട് വസ്‌തുക്കൾ അല്ലെങ്കിൽ സാഹചര്യങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള സമാനതകൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന അറിവിൻ്റെ ഒരു ഉപാധിയാണ് സാമ്യം. പരിചിതമല്ലാത്ത ആശയങ്ങളുമായി അവയെ ബന്ധപ്പെടുത്തി മനസ്സിലാക്കാൻ ഇത് സഹായിക്കുന്നു.

ന്യായതത്വശാസ്ത്രം വാദങ്ങളുടെയും സംവാദങ്ങളുടെയും വിശകലനത്തിനും ഊന്നൽ നൽകുന്നു. ഇത് ന്യായ സിലോജിസം (തർക്ക) എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു സമഗ്രമായ രീതിശാസ്ത്രം മുന്നോട്ട് വയ്ക്കുന്നു. ന്യായ സിലോജിസം അഞ്ച് ഘട്ടങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു: ഒരു പ്രബന്ധത്തിന്റെ പ്രസ്താവന (പ്രതിജ്ഞ), അടിസ്ഥാനങ്ങളുടെ സ്ഥാപനം (ഹേതു), ഉദാഹരണങ്ങളുടെ പ്രയോഗം (ഉദാഹരണം). എതിർപ്പുകളുടെ നിരാകരണം (ഉപനയം), ഉപസംഹാരം (നിഗമന), ഈ ചിട്ടയായ സമീപനം യുക്തിസഹമായ കാഠിന്യം ഉറപ്പാക്കുകയും വിജ്ഞാനം അവകാശപ്പെടുന്ന മൂല്യനിർണ്ണയത്തിന് സഹായിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. (പർവ്വതോ വഹ്നിമാൻ) പർവ്വതം അഗ്നിസ്വരൂപനാണ് എന്ന് ഒരു വാദം ഉന്നയിക്കുന്നു. ഇതിനെ നമ്മുക്ക് പ്രത്യജ്ഞ അല്ലെങ്കിൽ പ്രസ്‌താവന എന്നു മനസ്സിലാക്കാം. തുടർന്ന് അതിന് ഒരു ഹേതു കണ്ടെത്തുന്നു. ("തത് ധൂമഃ അസ്‌തി') പർവ്വതത്തിൽ പുകയുണ്ട്. അതിനാൽ പർവ്വതം അഗ്നി സ്വരൂപനാണ്. ഇതിനെ ഉദാഹരണം കൊണ്ട് സമർത്ഥിക്കുന്നു. (യഥാ മഹാനസി.) എപ്രകാരം അടുക്കളയിൽ തീയുള്ളതിനാൽ പുക കാണുന്നുവോ അപ്രകാരം പർവ്വതത്തിൽ പൂകയുള്ളതിനാൽ അവിടെ തീയുമുണ്ട്.അത് മഞ്ഞായിക്കൂടെ എന്ന പ്രതിവാദം ഉന്നയിക്കപ്പെട്ടാൽ അതിനെ നിരാകരിക്കുന്ന വിവരണങ്ങൾ നൽകുന്നു. ഇതിനെ ഉപനയം എന്ന് പറയുന്നു. തുടർന്ന് നിഗമനത്തിൽ എത്തിച്ചേരുന്നു. ( യത്ര യത്ര ധൂമി തത്ര തത്ര അഗ്നിഭ) എവിടെയെല്ലാം പുകയുണ്ടോ അവിടെയെല്ലാം അഗ്നിയുണ്ട്. ഇപ്രകാരമാണ് അറിവ് സ്വായത്തമാക്കപ്പെടുന്നത്.

ന്യായതത്വശാസ്ത്രം ജ്ഞാനശാസ്ത്രപരമായ ചട്ടക്കൂടിന് പുറമേ, മെറ്റാഫിസിക്സ്, ഓന്റോളജി എന്നിവയിലേക്കുള്ള ഉൾക്കാഴ്‌ചകൾ പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു. ശാശ്വതവും അവിഭാജ്യവും ഇന്ദ്രിയങ്ങൾക്ക് അദ്യശ്യവുമായ ആറ്റങ്ങളാണ് (പരമൻ) യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെ ആത്യന്തിക ഘടകങ്ങൾ എന്ന് അത് വാദിക്കുന്നു. ഈ ആറ്റങ്ങൾ സംയോജിപ്പിച്ച് സംയുക്തവസ്‌തുക്കളും പദാർത്ഥങ്ങളും ഉണ്ടാക്കുന്നു. സുഖവും വേദനയും അനുഭവിക്കാൻ കഴിവുള്ള വ്യതിരിക്തമായ അസ്‌തിത്വങ്ങളായി ആത്മാക്കളുടെ (ജീവ) അസ്‌തിത്വത്തെയും ന്യായം തിരിച്ചറിയുന്നു.

കൂടാതെ, ന്യായം കാര്യകാരണസങ്കൽപ്പത്തെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്നു (കാരണം) വിവിധ തരത്തിലുള്ള കാരണങ്ങളെ വേർതിരിച്ചു കാണിക്കുന്നു. ഇത് അഞ്ച് തരത്തിലുള്ള കാരണങ്ങളെ തിരിച്ചറിയുന്നു. ഭൗതിക കാരണം (ഉപാദാനം), കാര്യക്ഷമമായ കാരണം (നിമിത്തം), ഉപകരണ കാരണം (കാരണം), സ്ഥലപരമായ കാരണം (ദേശം), താൽക്കാലിക കാരണം (കാല), കാര്യകാരണബന്ധം മനസ്സിലാക്കുന്നതിലൂടെ, ലോകത്തിലെ സംഭവങ്ങളും വസ്‌തുക്കളും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തെ വിശകലനം ചെയ്യുന്നതിനുള്ള ഒരു ചട്ടക്കൂട് ന്യായം പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു.
ന്യായയുടെ ദാർശനിക ആശയങ്ങൾക്ക് സമകാലികലോകത്ത് പ്രസക്തിയുണ്ട്. വിമർശനാത്മക ചിന്ത, യുക്തിപരമായ ന്യായവാദം, വാദങ്ങളുടെ വിശകലനം എന്നിവയ്ക്ക് ഊന്നൽ നൽകുന്നത് ശാസ്ത്രം, നിയമം, തീരുമാനമെടുക്കൽ പ്രക്രിയകൾ തുടങ്ങിയ മേഖലകളിൽ വളരെയധികം സംഭാവന ചെയ്യും. വ്യക്തവും നല്ല പിന്തുണയുള്ളതുമായ വാദങ്ങൾ രൂപപ്പെടുത്തുന്നതിനും തെളിവുകൾ വിലയിരുത്തുന്നതിനും ശരിയായ നിഗമനങ്ങളിൽ എത്തിച്ചേരുന്നതിനും ന്യായരീതിശാസ്ത്രത്തിന് കഴിയും.

കൂടാതെ, അറിവിൻ്റെ സ്വഭാവവും അതിൻ്റെ ഉറവിടങ്ങളും പര്യവേക്ഷണം ചെയ്യുന്നതിനുള്ള അടിസ്ഥാനം ന്യായയുടെ ജ്ഞാനശാസ്ത്രചട്ടക്കൂട് നൽകുന്നു. വിവരങ്ങളുടെ അമിതഭാരത്തിൻറെയും തെറ്റായ വിവരങ്ങളുടെയും ഒരു കാലഘട്ടത്തിൽ, അറിവിൻ്റെ വിശ്വസനീയമായ സ്രോതസ്സുകൾ തിരിച്ചറിയാനും അവയുടെ വിശ്വാസ്യത വിലയിരുത്താനുമുള്ള കഴിവ് നിർണായകമാണ്. അറിവിന്റെ വിവിധ മാർഗങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ന്യായയുടെ അംഗീകാരം, ലഭ്യമായ വിവരങ്ങളുടെ വലിയ അളവുകൾ വേർതിരിച്ചെടുക്കക്കുന്നതിനും അറിവുള്ള വിധിന്യായങ്ങൾ നടത്തുന്നതിനും വ്യക്തികളെ സഹായിക്കും

ഉപസംഹാരമായി, ന്യായതത്ത്വചിന്ത യുക്തിപരമായ ന്യായവാദം, ജ്ഞാനശാസ്ത്രം, മെറ്റാഫിസിക്സ് എന്നിവയുടെ സമഗ്രമായ ഒരു സംവിധാനം വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നു. അതിൻ്റെ രീതിശാസ്ത്രവും ആശയങ്ങളും വിമർശനാത്മക ചിന്തയ്ക്കും യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെ സ്വഭാവം മനസ്സിലാക്കുന്നതിനും വിലപ്പെട്ട ഉപകരണങ്ങൾ നൽകുന്നു. വാദങ്ങളുടെ വിശകലനത്തിനും വിജ്ഞാന അവകാശവാദങ്ങളുടെ സാധൂകരണത്തിനും ഊന്നൽ നൽകിക്കൊണ്ട്, സങ്കീർണ്ണമായ പ്രശ്‌നങ്ങൾ വേർതിരിച്ച് വിശകലനം ചെയ്യാനും വിവരമുള്ള തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കാനും വിവിധ പഠനമേഖലകളിലേക്ക് സംഭാവന നൽകാനും വ്യക്തികളെ സഹായിക്കുന്നതും സമകാലിക ലോകത്ത് ന്യായശാസ്ത്രം പ്രസക്തമായി തുടരുന്നു.

---------------------------------------------------------------

നന്ദകുമാർ.സി.പി

 

അസ്സി: പ്രൊഫസർ

മലയാള വിഭാഗം 

എംടിഎം കോളേജ് ഓഫ് ആർട്സ്, സയൻസ് & കൊമേഴ്‌സ്

 

 

(എംടിഎം കോളേജിലെ  2022-23 കോളേജ് യൂണിയൻ ഇറക്കിയ   'ചൂട്ട് ' എന്ന മാഗസിനിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്)